niedziela, 19 maja 2013

Grupy Krwi


Bardzo dziękuję za ponad 1000 wejść;)

Black Cherry- dziękuję za komentarz, tak zasada o trzymaniu wizytówek obowiązuje również w Japonii, ogółem w całej Azji Południowo- Wschodniej. Ja też nie umiem komentować, więc się nie przejmuj;)


Pewnie zauważyliście że kiedy podawałam informacje o poszczególnych członkach różnych zespołów to za każdym razem podawałam również jaką mają grupę krwi. Może się zestawialiście po kiego grzyba taka informacja, dla dawców krwi, czy wampirów? Otóż nie. W krajach azjatyckich takich jak Chiny, Korea czy Japonia grupy krwi mają odzwierciedlać nasz charakter i osobowość. W Japonii są nawet specjalne horoskopy w których można przeczytać co w najbliższym czasie może przydarzyć się osobom z poszczególnymi grupami krwi. My wierzymy (lub nie) w znaki zodiaku, oni w grupy krwi.
Znalazłam trochę informacji o poszczególnych grupach krwi, możecie zobaczyć czy opis waszej grupy krwi choć trochę zgadza się z waszym charakterem.

Grupa krwi 0:
Osoby z tą grupa krwi to urodzeni przywódcy, bardzo ambitni i charyzmatyczni oraz są doskonałymi organizatorami. Do życia podchodzą na luzie, rzadko kiedy obchodzą ich konsekwencje. Potrafią być również romantyczni i życzliwi. Są również hojni a wydawane pieniądze częściej przeznaczają na innych niż na siebie. Często sprawiają wrażenie osób kochanych przez wszystkich. Są pozytywnie odbierani przez otoczenie. Ich wadą jest uleganie wpływom innych, czy mediów. Są to osoby, które dla własnych celów zatają swoje prawdziwe uczucia czy przekonania. Kto posiada tą grupę krwi powinien zastanowić się nad karierą polityka, bankiera, ministra czy też może muzyka lub aktora.

Grupa krwi A:
Hulaka i zgrywus. Taka na pewno nie jest osoba posiadająca grupę krwi A. Takie osoby są ciche, delikatne, poważne, cierpliwe i ułożone. Są punktualne i powierzoną im pracę wykonają bez zbędnego marudzenia. To bardzo uczuciowi, wrażliwi i empatyczni ludzie. Zachowują się trochę jak samotnicy, są nieufni i dobre czują się jedynie w kręgu znajomych. Starają się stale podnosić swoje ambicje, a chęć perfekcyjności i doskonałe planowanie wzbudzają w niejednym szacunek. Dużo wymagają nie tylko od siebie, ale także od innych. Wydają się być silne psychicznie, ponieważ nie uzewnętrzniają swoich emocji. Osoby z tą grupą krwi sprawdzą się w zawodzie ekonomisty, księgowego, informatyka.

Grupa krwi B:
Urodzeni optymiści, energiczni i kreatywni, takie właśnie są osoby posiadające grupę krwi B. Są ciekawi świata, choć czasami potrafią zamknąć się w sobie. Wiedzą do czego chcą dążyć i jest to dla nich najważniejsze. Mają dużo zainteresowań, uwielbiają współzawodniczyć z innymi. Mimo że sprawiają wrażenie odważnych, miłych i entuzjastycznie podchodzących do życia ich prawdziwy charakter może być zupełnie inny. Można powiedzieć, że nie bardzo chcą nawiązywać kontakty z innymi. Osoby z tą grupą krwi powinny się odnaleźć w zawodach dziennikarza, wojskowego czy showmana.

Grupa krwi AB:
Posiadacze tej grupy krwi są na ogół wrażliwi, racjonalni i sentymentalni. Nie lubią samotności, chociaż zdarza się że tylko w niej mogą przemyśleć rzeczy, które bardzo ich nurtują. To lubiane osoby, które jednak inaczej traktują osoby, które znają już pewien czas, a inaczej ludzi nieznajomych. Chcą jednak ze wszystkimi mieć pozytywne relacje przez co są wobec siebie dosyć surowi. Nie lubią improwizowania i sytuacji ekstremalnych, by zacząć zadziałać muszą sobie wszystko przemyśleć. Zawody dla osób z tą grupą krwi to handlowiec, prawnik, pracownik opieki społecznej.

Cała ta mania na punkcie grup krwi nie wzięła się znikąd. Otóż na początku XX wieku grupa japońskich lekarzy napisała raport w którym stwierdzali że osoby z grupą krwi A są przeważnie spokojne i mądrzejsze od innych grup krwi. Osoby z grupą B miały być ich totalnym przeciwieństwem. Badania te nie były jednak w 100% udowodnione. W 1925 pracownik uniwersytetu Furukawa Takeji wysnuł osobną teorię. Według niego to uwarunkowania psychiczne są przyczyną różnych wyników w nauce a nie żadne grupy krwi. Ta teoria wydawała się bardziej prawdopodobna, popierał ją również ówczesny rząd., ale po raz kolejny nie można było jej w pełni uwierzyć poprzez brak dowodów. Jednak prawdziwy szał na punkcie grup krwi rozpętał Masahiko Nomi, a dokładniej jego książka w której opisał różnice pomiędzy ludźmi ich grupami krwi.
Dziś powszechnie uważa się że:

Grupa A jest najbardziej zgodna z typami A i AB.
Grupa B jest najbardziej zgodna z typami B i AB.
Grupa O jest najbardziej zgodna z typami O i AB.
Grupa AB jest najbardziej zgodna z typami AB, B, A i O.


Taka ciekawostka na koniec. W Japonii najwięcej osób ma grupę krwi A, w Stanach Zjednoczonych- 0, a w Polsce również A. Japończycy są bardzo zdziwieni, gdy na ich pytanie o grupę naszej krwi taka osoba odpowiada że nie wie ja tą grupę ma. Dla Japończyka jest to abrdzo dziwne że ktoś może nie znać własnej grupy krwi.;)











Źródła: http://bishojo.forumotion.net/t83-grupy-krwi-w-japonii
           http://manga.elx.pl/articles.php?id=101

czwartek, 9 maja 2013

Aokigahara- las samobójców


Uwagi:dosyć drastyczne zdjęcia
Rating: 17+



















Wchodzisz do lasu. Zostawiasz za sobą tętniące życiem miasto. Wkraczasz coraz głębiej i głębiej. Z początku słyszysz jeszcze śpiew ptaków, udało ci się zobaczyć nawet między drzewami sarnę. Wokół ciebie las staje się coraz ciemniejszy, straszniejszy. Coraz trudniej ci się poruszać po ziemi, po której dawno temu płynęła lawa. Milkną ptaki, nie słyszysz już nic oprócz własnego oddechu, nawet liście się nie kołyszą, jakby wszystko zastygło w bez ruchu. Cisza staję się nie zniesienia. Przez chwilę wahasz się, chcesz zawrócić, ale odwróciwszy się nie widzisz już drogi powrotu. Brniesz dalej. Odrzucasz od siebie chęć powrotu. Masz cel do którego zmierzasz. Niepowodzenia w pracy, rozlatująca się rodzina i fałszywi przyjaciele. To wszystko zmusiło cię do przyjścia tutaj. W końcu to czego szukasz znalazło się. Gałąź wydaje się być odpowiednia. Przerzucasz przez nią linę którą masz ze sobą. Zawiązujesz. Robisz pętlę. Pod upatrzony konar podkładasz znaleziony wcześniej pieniek. Stajesz na nim i wkładasz głowę w pętlę. To ostatnia chwila na wycofanie się decyzji. Nie cofasz się jednak i tak nie znasz drogi powrotu. W swych ostatnich chwilach wspominasz rodzinę i przyjaciół. Tak bardzo cię skrzywdzili, jednak nie masz do nich o to żalu. Już nie. Ostatni moment, ostatni oddech. Przewracający się pieniek i drżące w ostatnich konwulsjach ciało. Koniec. Nie ma już nic.









Las ten owiany jest bardzo mroczną sławą. W latach 1998- 2004 w znaleziono w nim 359 ciał ludzi którzy targnęli się na swoje życie. Nie wiadomo dlaczego to miejsce cieszy się taką sławą. Wzmożoną ilość samobójstw odnotowuje się od wydania książek „Pagoda fal” i „Kuroi Jakai” autorstwa Seichō Matsumoto w 1960 roku. Pierwsza opowiadała ona o duchu kobiety która popełniła samobójstwo właśnie w tym lesie, a druga o kochankach którzy również postanawiają razem zabić się w Aoikigahara. Od roku 1971 las samobójców jest co roku patrolowany przez patrole wolontariuszy. Patrole przeczesują las w poszukiwaniu ciał, zazwyczaj powieszonych na drzewach, niejednokrotnie częściowo zjedzonych przez zwierzęta. Szczególny wzrost samobójców odnotowano od publikacji książki The Complete Manual of Suicide (Kompletny podręcznik samobójstwa) autorstwa Wataru Tsurumi w 1993. Bestseller sprzedany w ponad milionie egzemplarzy opisuje las jako idealne miejsce na zakończenie życia.
Aoikigahara znajduje się na terenie Parku Narodowego Fuji- Hakone- Izu. Nietypowe zagęszczenie drzew sprawia, że wewnątrz lasu panuje bezwietrzna atmosfera i śmiertelna cisza. Klimat jest tu niesamowity, a wręcz nierealny, co powoduje, że sami zaczynamy rozglądać się wokół siebie. Turyści którzy decydują się na zwiedzenie tego lasu często znajdują portfele, resztki ubrań a nawet kości.
Na obrzeżach lasu znajdują się liczne znaki których zadaniem jest zniechęcanie ludzi do odebrania sobie życia i do zachęcenia by skontaktować się z policją. Miejscowa policja stosuje areszt zapobiegawczy wobec osób, których zachowanie wskazuje na zamiar popełnienia samobójstwa. Rocznie w Aoikigahara wiesza się około 100 osób.











Źródła: Wikipedia

niedziela, 5 maja 2013

Tajwan- kilka faktów o których mogliście nie wiedzieć;P


Tajwan- to państwo leżące na wyspie o tej samej nazwie (dawniej Formoza) nie uznawane przez większość innych krajów, mimo że jest znaczącym partnerem handlowym. Oficjalna nazwa Tajwanu to Republika Chińska, formalnie jest więc jedną z republik chińskich, ale faktycznie jest państwem niezależnym.
Oficjalną stolicą jest Nankin, ale faktyczną jest Tajpej. Większość mieszkańców Tajwanu są Chińczycy, 2% stanowią Aborygeni tajwańscy. Jednostką monetarną jest nowy dolar tajwański.
Mimo, że kraj nie jest duży i kontrolowany przez Chiny to mieszanina kultur wschodnich i zachodnich daje o sobie znać.

W Tajwanie jak i w innych azjatyckich państwach panują zasady, które mogą się ludziom zachodu wydawać cokolwiek dziwne.
  • Jeżeli dostaniemy od jakiejś osoby prezent, nie powinniśmy otwierać go przy tej osobie.
  • Niezręcznym prezentem w Tajwanie jest zegar. Wymowa „dawać komuś zegar” jest taka sama jak „brać udział w pogrzebie”, a więc jest złym omenem. Zegarki na rękę tej regule nie podlegają.
  • Nigdy nie powinniśmy pisać notatek czerwonym długopisem czy markerem. To kolory zarezerwowane do pisania protestów i poprawiania egzaminów pisemnych.
  • Nie dajemy w prezencie chusteczek do nosa ( i nie mówię tu o tych jednorazowych tylko o tych ozdobnych, wielokrotnego użytku). Panuje zwyczaj, że takie chusteczki służą przede wszystkim do ocierania łez, a więc jeżeli podarujemy komuś taką możemy na taką osobę sprowadzić nieszczęście i spowodować jej płacz.
  • Przy wymienianiu się wizytówkami nie należy jej wkładać do tylnej kieszeni spodni. Taki gest oznacza symbolicznie, że mamy zamiar "na nich usiąść"!. Nie wkładamy jej również do portfela wtedy, gdy i portfel mamy zamiar włożyć do tylnej kieszeni. Jeżeli jednak portfel wkładamy do przedniej kieszeni to nie ma obawy i bezpiecznie możemy do niego włożyć darowaną nam wizytówkę.
  • Jeżeli chcemy kogoś do siebie przywołać pod żadnym pozorem nie kiwajmy na niego palcem. Przywołaj go pomachaniem ręką z palcami skierowanymi w dół, jak gdyby zmiatając coś w swoim kierunku. Tego samego gestu używamy w celu przywołania taksówki.
  • Jeżeli podczas rozmowy z inną osobą spotka nas deszcz i ta osoba nie ma parasola, nietaktownym jest pożyczać tej osobie parasol (weźmy taką sytuację: jesteście na pierwszej randce z chłopakiem/ dziewczyną i zaczyna nagle padać deszcz, a wy przy sobie akurat dwa parasole. Nie pożyczacie jej/ jemu jednego z nich tylko odprowadzacie tą osobę pod jednym parasolem do domu, czy do taksówki.) A spytacie się może dlaczego? Otóż po chińsku „parasol” oznacza ni mi niej ni więcej jak „zerwać ze sobą”, więc pożyczając parasol zerwalibyście swoją znajomość. Tak więc bezpiecznej i milej będzie jak odprowadzicie swoją sympatię.
  • Nie zostawiajmy pałeczek wystających z pozostałości ryżu na dnie naszej miseczki. Tak robią tylko osoby, które chcą złożyć ofiary z jedzenia na ołtarzykach w intencji swoich zmarłych przodków. Jeśli postąpilibyśmy w taki sposób w restauracji oznaczałoby to że nakładamy straszną klątwę na właściciela tej knajpy.
  • Jeżeli zmierzając dokądś całą szerokość drogi zajmie nam orszak ślubny bądź żałobny, to nie przechodźmy przez takie zbiorowisko.
  • Jeśli przez pomyłkę podarujesz komuś nieodpowiedni prezent, można uniknąć omenu przez to, że obdarowana przez ciebie osoba zapłaci ci za niego symboliczną drobną monetą, co zmieni podarunek w zakup.   

czwartek, 2 maja 2013

15- nasta rocznica śmierci hide


Hideto hide Matsumoto

Hide był gitarzystą jednego z najpopularniejszych japońskich zespołów, X Japan. Był bardzo utalentowanym człowiekiem, jednak mimo całkiem sporego talentu i ogromnych chęci, życie nie pozbawiło go również problemów. Zmarł bardzo przedwcześnie bo wieku zaledwie 33 lat. Co to za wiek?. Mógł jeszcze wiele osiągnąć i spróbować swoich sił w najróżniejszych projektach.
2 mają przypada piętnasta rocznica śmierci hide.







Hideto Matsumoto urodził się 13 grudnia 1964 r w Yokosuce w prefekturze Kanagawa. Jako dziecko miał problemy z nadwagą i raz doświadczył z tego powodu nieprzyjemnych sytuacji czy docinków ze strony kolegów. Postanowił jednak że schudnie i udało mu się tego dokonać. Doszedł również do wniosku że nieprzychylne opinie innych osób nie są w stanie zachwiać jego systemem wartości.
Jego rodzice próbowali znaleźć mu jakieś hobby. Wysłali go nawet do Ameryki, by tam spróbował nowych rzeczy i poszerzył swoje horyzonty. Hide nigdy nie wspominał swojego dzieciństwa za dobrze.
Pierwszy kontakt z muzyką hide przeżył w drugiej klasie liceum, gdy jego kolega pokazał mu album zespołu KISS. Jego babcia kupiła mu nawet używaną gitarę- Gibson Les Paul Deluxe. Od tej pory kumple nadali hide ksywkę „Gibson”. W jedenastej klasie Hideto postanowił założyć swój pierwszy zespół- Saber Tiger. Hide był perfekcjonistą i tego samego wymagał od innych w związku z czym członkowie zespołu Saver Tiger ( hide zmienił w międzyczasie jego nazwę) często się zmieniali, nikt nie zagrzał w nim miejsca na dłużej. Saver Tiger przeszedł do historii 28 stycznia 1987 r dając ostatni koncert w Meguro Rokumeikan.









Jeszcze podczas działalności tego zespołu, hide uczył się zawodu fryzjera. Przed strzyżeniem włosów do końca życie wyratował go Yoshiki, który zadzwonił do hide z propozycją przyłączenia się do jego grupy, czyli X. Hideto zgodził się na tą dołączyć do zespołu i wraz z Toshim, Pata, Taijim i Yoshikim stworzył X a później X Japan. Na scenie był zwariowanym i wesołym człowiekiem, jego szalone wybryki podczas występów sprawiły, że stał się ulubieńcem publiczności.
W 1993 r hide rozpoczął również działalność solową. Wydał 2 single- „Eyes Love You” oraz „50% & 50%”, a także wydał album- „Hide Your Face”, który zajął pierwsze miejsce na liście Oricon (znalezienie się w pierwszej 10 na tej liście oznacza już mega sukces, a co dopiero pierwsze miejsce). W kolejnych latach wydał jeszcze dwa albumy. Otworzył własną wytwórnię LEMONed.
W czasie jego pobytu w Ameryce rozpoczął projekt Zilch, razem z amerykańskimi muzykami.
Założył również zespół Spread Breaver. Na początku grupa ta miała tylko wspierać muzyka w jego solowym projekcie, ale w 1997 r stała się jego oficjalnym zespołem. Styl tego zespołu bardzo kolorowy i radosny, jakby muzycy chcieli zarazić wszystkich szczęściem. W styczniu 1998 roku kapela wypuściła na rynek swój pierwszy singel „The Rocked Dive”, był to pierwszy i zarazem ostatni kawałek jaki wypuścili za życia hide. Na kilka dni przed premierą drugiego singla „Pink Spider” światem wstrząsnęła wiadomość że hide nie żyje.
W nocy z 1 na 2 mają brat hide i ich przyjaciółka przyprowadzili pijanego muzyka do jego posiadłości Minami- Azabu ( Arka Noego) w Tûkyû. Około 6.30 hide z pomocą przyjaciółki położył się spać. Około 7.30 kobieta wróciła by sprawdzić czy z hide wszystko w porządku. Znalazła go w łazience. Hide powiesił się na klamce drzwi łazienkowych. Miał zadzierzgnięty wokół szyi ręcznik. Mimo szybko wezwanej pomocy słynny muzyk zmarł w karetce o 8.52.








Według policji , która prowadziła śledztwo w tej sprawie nie znaleziono żadnych śladów włamania czy pomocy osób trzecich. Uznano wobec tego że hide popełnił samobójstwo. Później rodzina zmarłego wymusiła zmianę statusu na „wypadek”.
Teorii na temat śmierci istnieje wiele. Jedną są bardziej prawdopodobne, inne mniej. Niektórzy mówią że było to samobójstwo, ale przy hide nie znaleziono żadnego listu pożegnalnego czy czegoś w tym rodzaju, inni że było to zabójstwo upozorowane na samobójstwo przez yakuzę, pojawiła się też wersja mówiąca o tym że na drugi dzień hide miał podczas koncertu odegrać scenę samobójstwa i chciał ją przećwiczyć, ale przez to ze był pijany doszło do tragedii. Niektórzy dopatrują się podtekstów samobójczych w wydanej kilka dni po śmierci muzyka piosence „Pink Spider”. Prawdy chyba nigdy się nie dowiemy, jednak najbardziej prawdopodobnym wydaje się być fakt że po prostu nie wiedział co robi z powodu nadmiaru alkoholu we krwi. Wiadomo nie od dziś, że hide miał wprost słabość do alkoholu. Sam zresztą przyznał, że od czasu jak wzrosła jego popularność nie może już sam chodzić do sklepów monopolowych. Gdy się upił często nie panował nad sobą, a drugi dzień nie pamiętał co robił. W zespole znalazł sobie kompana do kieliszka jakim był Pata. Toshi nie raz żartował że Pata kiedyś zapija się na śmierć... Członkowie zespołu Spread Breaver lepsi nie byli.
Jego pogrzeb odbył się 7 mają. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło 50 tys. fanów. Niektórzy z żalu za idolem próbowali popełnić samobójstwo. Dwie osoby zginęły tak jak on, dwie zginęły w wypadku samochodowym w drodze na jego pogrzeb, jedna dziewczyna skoczyła z mostu, ale udało się ją odratować. Śmierć hide była przede wszystkim wielkim ciosem dla jego rodziny i przyjaciół z zespołu. Podczas jego pogrzebu Yoshiki zagrał na fortepianie utwór „Forever Love” (ulubioną balladę hide).
Zespół Spread Breaver udał się w trasę koncertową bez swojego wokalisty i lidera. Wszystkie występy odbyły przy komplecie publiczności.
W 2000 roku młodszy brat hide- Hiroshi Matsumoto ogłosił powstanie „hide Museum” w rodzinnym mieście hide. Fani przyjęli pomysł z wielka radością, ale później muzeum spotkało się z wielką falą krytyki. Fani zarzucali zbyt wielką komercyjność przedsięwzięcia. W 2005 muzeum zostało zamknięte.








W 2008 roku z okazji 10-tej rocznicy śmierci zorganizowano koncert na cześć hide- „hide memorial summit 2008”. Wydarzenie odbyło się w dniach 3-4 mają. Na scenie wystąpiły zespoły: hide with Spread Breaver, T.M.Revolution, RIZE, DJ Ozma, Maximum The Hormone, hudry gudry, Phantasmagoria, Versailles, MarBell, DaizyStripper, X Japan, Luna Sea, DIR EN GREY, MUCC, D'espairsRay, The Underneath, Oblivion Dust oraz heidi.













Pink Spider






           własne