Deluhi + wywiad cz.1

Witam po długiej nieobecności (klasa maturalna, więc mam nadzieję że rozumiecie nawal nauki i te sprawy).

Dzisiaj postanowiłam dodać coś o zespole Deluhi. Zespołu już nie ma rozpadł się w 2011 roku, ale piosenki mają świetne (moim skromnym zdaniem oczywiście).

Deluhi tworzyli:

Wokalista Juri

Gitarzysta i lider Leda

Basista Aggy

Perkusista Sujk

Zespół został założony w 2008 roku przez gitarzystę Ledę i wokalistę Juriego. Leda był wcześniej basistą zespołu Galneryus, wtedy jeszcze pod pseudonimem Yu-To. Pod koniec 2009 zespół DELUHI odbył wspólne krajowe tournee po Japonii z Pod koniec 2009 zespół DELUHI odbył wspólne krajowe tournee po Japonii z Matenrou Opera.

1 grudnia 2010 roku zespół ogłosił po zakończeniu koncertu w Shibuya O-East, że zawieszają swoją działalność. 1 kwietnia 2011 roku ogłosili, że po ich ostatniej trasie koncertowej w lipcu zespół zostanie rozwiązany. Po rozpadzie Aggy założył zespół Grason, w którym został wokalistą, przy okazji zmienił imię na Kamiya Ryo (zespół już nie istnieje), Leda powołał zespół UNDIVIDE. On grał na gitarze i basie, Sujk został perkusistą a wokalistą został Kihiro, który obecnie jest częścią LOKI. Sujk rozpoczął karierę solową, wydał dwa solowe albumy: Arkhelism i Arkhelism 2. Juri wydał niedawno swój pierwszy solowy album Blanche.

no a teraz wywiad (pochodzi on z 2009 r.)

Specjalny wywiad dla Stylish Wave tuż przed ich solowym występem w @ East.

Już niedługo rok 2009 zbliża się do końca. Jakie myśli przychodzą wam do głowy kiedy patrzycie na ten rok wstecz?

Juri: To było dawno , ale ten rok był dla mnie niesamowity. W porównaniu do ubiegłego roku , kiedy mieliśmy nasze pierwsze solowe występy ,wielkość widowni wzrosła w niezwykle gwałtownym tempie , tak ..

Wszyscy: Niesamowite i nie do opisania ! ( śmiech)

Juri : Nie do opisania ? (śmiech) Mimo to, ja również otrzymałem dużo więcej pewności siebie .

Leda: Ja mam podobnie. Miniony rok był intensywny i gwałtowny wzrost liczby odbiorców, to wynik całego roku pracy non-stop i to są właśnie owoce tej ciężkiej pracy. Co więcej , to było niesamowite! ( śmiech)

Sujk: I zbyt męczące ( śmiech)

Wszyscy: (śmiech )

Leda: Naprawdę mam wrażenie, że to był rok pełen wrażeń . Mieliśmy m.in. 2 trasy koncertowe w całym kraju , zorganizowaliśmy naszą największą imprezę tej pory, a teraz ,wywiad dla Stylish Wave ... ( śmieje się )
Dziękuję bardzo ( śmiech) . Jak jest z tobą Aggy ?

Aggy: To było długi rok , ale w jakiś sposób czuje, że również krótki. Na pewno był intensywny, starałem się zebrać uczucia, które zmieniały się, gdy pracuję nad moją muzyką. Po pierwsze przestałem starać się być stylowy! Kluczowym słowem tutaj jest " próbuje" ! ( śmiech)

Stylowy tak! ( śmiech)

Wszyscy: (śmiech )

Aggy: Kiedy zaczynałem Deluhi starałem się mieć swój styl (śmiech), ale Visual Kei ma swoje obowiązujące zasady w odniesieniu do " stylu " i musiałem go przestrzegać . . I od tego czasu przyzwyczaiłem się do tego, że taki styl visual kei z makijażem i przedstawianiem jest dla mnie naturalny. Stało się dla mnie łatwiejsze aby cieszyć się teraz życiem w Deluhi, gdy widziałem jak publiczność podziela (odczuwa podobnie) nasze dusze które przedstawiamy . Tak , tak, to dość dużo podsumowując to, co w ubiegłym roku mi się przytrafiło .

Sujk: Zgadzam się, że w tym roku było dużo bardziej intensywne niż w zeszłym . Jak i spędzić ten czas razem, całą czwórką (śmiech)

Juri: ( Odpowiada gorzkim uśmiechem )
Leda: Tak ! Zgadzam się ( śmiech) !

Jesteście jednomyślni, że ten rok był intensywny. Chłopaki powiedzieliście, że z pewnością zyskaliście wiele nowych doświadczeń jak również i emocji. Pójdźmy trochę dalej . Jeśli spojrzeć wstecz na wasze wspomnienia z tego roku , co wyróżnia się najbardziej ?

Aggy: Zdecydowanie trasa koncertowa razem z Matenrou Opera. To właśnie ona stwierdziła jak bardzo się wyróżniamy. Oba zespoły zawsze miał dobre stosunki, ale w końcu byliśmy w stanie zrobić trasę, która była zupełnie inną rzeczą . Niezależnie od różnic , które istniały pomiędzy zespołami zostały one zawężone w trakcie trwania trasy i wkładamy całe serce w nasze wspaniale występy. To było bardzo przyjemne doświadczenie.

Leda: Byliśmy przyjaźni wobec siebie, zawsze bawiliśmy się i śmialiśmy się razem, idąc na karaoke ... (śmiech) .

Sujk: Wyścigi zespołowymi vanami podczas trasy (śmiech) !

Aggy: Niektóre samochody się ścigały ( śmiech) !

Sujk: Wyprzedził pozostałych z 50 metrów (śmiech) !

Juri: Jak dla mnie, to cieszyłem się najbardziej przeprawą promową z Sendai do Hokkaido. To był pierwszy raz w moim życiu kiedy płynąłem promem.

Sujk: O tak to było dobre , ale ośmielę się powiedzieć, że to była raczej niepewna przeprawa . Przeprawa promowa tez mi się podobała!

Juri: Un ! Ja też , choć początkowo nie sądziłem, mogę nabrać tak dobrze nowego doświadczenia. Był też duża sauna po drodze, przez co byłem bardzo zadowolony .

Sujk: Ach ! Juri ma niesamowitą wytrzymałość do sauny . On nawet wchodzi do sauny nawet przed naszym wyznaczonym czasem! To było niesamowite (śmiech ) !

Leda: Mieliśmy też inne przyjemne doświadczenia . Odmianą z nich w rzeczywistości był jeden夏 の 森羅万象(* Natsu nie ShinraBanShou - Biuro d- outダウト* ) .

Aggy: Och było MANJ " (śmiech ) (perkusista zespołu Sel'm)

Leda: MANJ " był zabawny ( śmiech) ale harmonogram nagrywania dla Yggdalive był trudne (śmiech) . .

Sujk: Ale oczywiście , chciałbym powiedzieć że występy z Matenrou Opery były najważniejsze. Oba zespoły bardzo się zżyły, i bardzo ciężko pracowaliśmy razem .

oryginał pochodzi ze strony

http://kurainanimo.livejournal.com/tag/Deluhi%20%E3%83%87%E3%83%AB%E3%83%92

Hanakazari no Kimitachi E

Po raz pierwszy obejrzałam tę dramę jakoś podczas ferii zimowych, ale w te wakacje postanowiłam do niej wrócić.

Serial opowiada o Mizuki Ashiya, dziewczynie z Ameryki, która postanawia przyjechać do Japonii, by uczyć się w Liceum Osaka. Niby nic specjalnego, dużo ludzi wyjeżdża by uczyć się za granicą, ale ta szkoła jest specyficzna. Osaka Gakuen to męskie liceum. Po co dziewczyna przyjeżdża do takiej szkoły? W końcu jest tyle innych, a do takiej nikt normalnie by jej nie przyjął. Mizuki przebiera się za chłopaka, zmienia swoje dane i w ten sposób zostaje przyjęta. A teraz pytanie za 100 punktów, po co Mizuki wybrała właśnie to liceum? Nie jest to przecież jakaś super renomowana szkoła.

Tu nie chodzi wcale o renomę placówki, czy naukę. W tej szkole uczy się niejaki Izumi Sano. Były skoczek. W przeszłości trenował skoki wzwyż i podczas zawodów w tej dyscyplinie odbywających się w Ameryce ratuje dziewczynę zaatakowaną przez bandę chuliganów, pomaga jej uciec, jednak sam zostaje ugodzony nożem w nogę. W wyniku tej kontuzji przestaje skakać. Uratowaną dziewczyną była właśnie Mizuki, która ma wyrzuty sumienia, że przez nią chłopak zakończył karierę. Przyjeżdża więc do tej szkoły by przekonać go do powrotu do sportu. Spotyka tu osoby, które odmienią jej życie tak samo jak ona ich. Pozna Nakatsu, który kocha piłkę nożną, Kayashimę, który potrafi kontaktować się z duchami, Oscara, który uwielbia sztukę i myśli że potrafi śpiewać oraz nienawidzi swojego prawdziwego imienia, a także dużo innych osób na czele ze szkolnym doktorem i jego dosyć specyficznym zachowaniem w stosunku do pewnej dziennikarki.

Jak potoczą się jej perypetie? Czy uda się jej przekonać Izumiego do skoków? Tego nie zdradzę, bo nie chcę wam psuć niespodzianki w razie gdybyście jeszcze tego serialu nie oglądali. Powiem tylko są w tej dramie momenty gdzie można po prostu boki zrywać ze śmiechu, są także momenty wzruszające, jak w każdej komedii romantycznej.

Są dwie wersje tej dramy. Jedna z 2007 roku i według mnie to jest lepsza wersja, więcej w niej momentów humorystycznych i lepsza obsada. Druga została nagrana w 2011 roku i jest bardziej poważna, aczkolwiek nie smutna. Przetłumaczona jest tylko ta starsza wersja, tą nowszą oglądałam z angielskimi napisami. Mimo, że orłem lingwistycznym nie jestem to oglądanie wersji z subami nie sprawiło mi jakichś większych trudności.

Wersja z 2007 roku, przetłumaczona na język polski znajduje się w serwisie Love Drama

Tą z 2011 znalazłam na stronie Gooddrama

Obsada z 2007 roku:

Maki Horikita – Ashiya Mizuki

Shun Oguri – Sano Izumi

Tōma Ikuta – Nakatsu Shuichi

Yuma Ishigaki – Megumi Tennoji

Hiro Mizushima – Minami Nanba

Nobuo Kyo – Masao Himejima (Oscar)

Takaya Kamikawa – Hokuto Umeda ( szkolny lekarz)

Obsada z 2011 roku:

  Atsuko Maeda – Ashiya Mizuki

Aoi Nakamura – Sano Izumi

Shohei Miura – Nakatsu Shuichi

Shinnosuke Mitsushima – Megumi Tennoji

Kiriyama Renn – Minami Nanba

Hidenori Tokuyama – Masao Himejima (Oscar)

Takumi Saito – Hokuto Umeda (szkolny lekarz)

Źródło: http://www.filmweb.pl

Przepraszam + ogłoszenie

Przepraszam za tak długą nieobecność, ale złapałam takiego lenia, że nawet palcem mi się nie chciało kiwnąć. No, ale w końcu wracam.;) W czasie kiedy po bogu hulał wiatr, ja zabrałam się za oglądanie dram. Postanowiłam, że podzielę się z wami moja opinią na temat tych dram i zabrałam się za pisanie czegoś w deseń recenzji. Co mi z tego wyjdzie? Trudno powiedzieć, ale niedługo pojawi się nowa notka ( o ile mój zapał nie zmaleje). Tak więc do zobaczenie wkrótce;)

Pewne fakty o Korei

Przepraszam, że tak rzadko wstawiam nowe notki ale do tej pory miałam istny młyn. Koniec roku szkolnego i poprawianie ocen. No cóż koniec szkoły to i Villemo zaczyna się uczyć ;). Jak sobie pomyśle, że w przyszłym roku czeka mnie matura to mi się wszystkiego odechciewa. No , ale.... dość o mnie, zapraszam na nową notkę:

W Korei Południowej podobnie jak w Japonii panują obyczaje, które mogą zdziwić lub zaszokować ludzi zachodu. Często zachowania Koreańczyków mogą się nam wydać niezrozumiałe lub po prostu głupie, ale one wynikają z ich głęboko zakorzenionej tradycji konfucjanizmu. Podczas pierwszej rozmowy z mieszkańcem Korei czy Japonii może poczuć się nawet oburzeni słysząc skierowane do nas pytania jak np. ile mamy lat, jakie mamy wykształcenie czy ile zarabiamy?. Nie chodzi tu o nadmierną ciekawość tylko o próbę przyporządkowania nas na odpowiedni szczebel drabiny społecznej. Dzięki temu będą wiedzieli czy muszą się nam pierwsi skłonić oraz jak głęboko.

Koreańczycy są bardzo wyczuleni na wzajemne okazywanie sobie szacunku. Do osoby starszej* nie powinniśmy się zwracać po imieniu, będzie to odebrane jako nie takt. Powinniśmy używać form grzecznościowych i nazwisk. Podczas powitania Koreańczycy kłaniają się i ściskają sobie ręce jednocześnie. Jeżeli dostaniemy od starszej osoby jakiś prezent powinniśmy przyjąć go obiema rękami i oczywiście się ukłonić (o ukłonach nigdy nie należy zapominać).

Dla palaczy Korea nie jest łaskawa, a panie to już w ogóle mają przechlapane. W Korei panuje przeświadczenie, że kobieta powinna być czysta, zdrowa, o paleniu i piciu nawet mowy nie ma, bo przecież kiedyś zostanie matką, kobieta paląca jest porównywana wręcz do „pań lekkich obyczajów”. Tal więc aby uchronić się przed niezbyt przychylnymi spojrzeniami przechodniów, a zwłaszcza osób starszych koreańska młodzież ( dziewczyny oczywiście też) pali dosłownie gdzieś po kątach, w piwnicach czy klatkach schodowych.

* za osobę straszą uważa się nawet osoby które urodziły się tylko kilka miesięcy wcześniej od nas, bo w końcu są od nas starsze. Im osoba jest bardziej starsza od nas tym większy szacunek powinnyśmy jej okazywać, dlatego też proszę nie mylcie pojęć osoba starsza ,nie stara.

Na wielu filmach azjatyckich widać jak bohaterowie siadają na podłodze zamiast na normalnych krzesłach i wykonują na niej różne codzienne czynność (jedzą, śpią). Skąd u nich takie uwielbienie do podłogi? Wydawać by się mogło, że przecież krzesła są o wiele wygodniejsze. No właśnie nie do końca. Koreańczycy tak polubili spędzanie czasu na podłodze (zresztą nie tylko oni), że budujac czy remontując domy starają się wykonać jak najwygodniejszą podłogę, stąd też podgrzewana podłoga, którą od paru ładnych lat wykonuje się również w Polsce (przynajmniej stopy nie marzną)

W Korei papieru toaletowego nie spuszcza się w muszli klozetowej ale wyrzuca do kosza.

Jesteście pewni że macie tyle lat ile widnieje w dowodzie osobistym czy legitymacji? Oj żebyście się nie przeliczyli. W Korei trochę inaczej się liczy wiek człowieka. Według nich człowiek przychodzi na świat dopiero gdy ma rok, tak więc po przyjeździe do Korei stajemy się o rok starsi. Osoba która w Polsce ma 18 lat w Korei będzie miała 19.

Koreańskie dziewczyny mają istną manie na punkcie spódniczek mini i wysokich szpilek (norma 15 cm). Jeżeli obejrzelibyście jakąś koreańską galę rozdania nagród czy inną ważną ceremonię to prawie wszystkie panie które pojawiłyby się na niej miały by mega krótką spódniczkę i niebotycznie wysokie szpile.

Każdy Koreańczyk musi odbyć 2- letnią służbę wojskową i spędzić 2-3 dni na manewrach wojskowych raz do roku. Całe to zamieszanie związane ze służbą wojskową jest związane z trwającą (formalnie) od 1950 roku wojną z Koreą Północną.

U nas za nieszczęśliwą liczbę uważa się 13. W Korei ( i nie tylko, chodzi tu o całą Azją południowo- wschodnią) za taką uważa się cyfrę 4. Wywodzi się to z koreańskich sylab wywodzących się z chińskich znaków. Zarówno 四 (4) jak i 死 (śmierć) wymawiane są w ten sam sposób – 사 (sah).

Podobno zdarza się że w hotelach winda nie zatrzyma się na 4 piętrze i mało kto chce w ogóle na tym piętrze mieszkać, tak samo jest z wynajmem mieszkań.

W naszej kulturze utarło się że podczas rozmowy patrzymy naszemu rozmówcy w oczy. To wyraz szacunku oraz tego że jesteśmy zainteresowani rozmową i słuchamy co dana osoba ma nam do powiedzenia. W Korei jest na odwrót. Patrzenie w oczy może zostać odebrane jako zachowanie zbyt śmiałe. Spuszczając wzrok dajemy do zrozumienia że słuchamy z uwagą.

źródło: http://papercogitations.wordpress.com/

Grupy Krwi

Bardzo dziękuję za ponad 1000 wejść;)

Black Cherry- dziękuję za komentarz, tak zasada o trzymaniu wizytówek obowiązuje również w Japonii, ogółem w całej Azji Południowo- Wschodniej. Ja też nie umiem komentować, więc się nie przejmuj;)

Pewnie zauważyliście że kiedy podawałam informacje o poszczególnych członkach różnych zespołów to za każdym razem podawałam również jaką mają grupę krwi. Może się zestawialiście po kiego grzyba taka informacja, dla dawców krwi, czy wampirów? Otóż nie. W krajach azjatyckich takich jak Chiny, Korea czy Japonia grupy krwi mają odzwierciedlać nasz charakter i osobowość. W Japonii są nawet specjalne horoskopy w których można przeczytać co w najbliższym czasie może przydarzyć się osobom z poszczególnymi grupami krwi. My wierzymy (lub nie) w znaki zodiaku, oni w grupy krwi.

Znalazłam trochę informacji o poszczególnych grupach krwi, możecie zobaczyć czy opis waszej grupy krwi choć trochę zgadza się z waszym charakterem.

Grupa krwi 0:

Osoby z tą grupa krwi to urodzeni przywódcy, bardzo ambitni i charyzmatyczni oraz są doskonałymi organizatorami. Do życia podchodzą na luzie, rzadko kiedy obchodzą ich konsekwencje. Potrafią być również romantyczni i życzliwi. Są również hojni a wydawane pieniądze częściej przeznaczają na innych niż na siebie. Często sprawiają wrażenie osób kochanych przez wszystkich. Są pozytywnie odbierani przez otoczenie. Ich wadą jest uleganie wpływom innych, czy mediów. Są to osoby, które dla własnych celów zatają swoje prawdziwe uczucia czy przekonania. Kto posiada tą grupę krwi powinien zastanowić się nad karierą polityka, bankiera, ministra czy też może muzyka lub aktora.

Grupa krwi A:

Hulaka i zgrywus. Taka na pewno nie jest osoba posiadająca grupę krwi A. Takie osoby są ciche, delikatne, poważne, cierpliwe i ułożone. Są punktualne i powierzoną im pracę wykonają bez zbędnego marudzenia. To bardzo uczuciowi, wrażliwi i empatyczni ludzie. Zachowują się trochę jak samotnicy, są nieufni i dobre czują się jedynie w kręgu znajomych. Starają się stale podnosić swoje ambicje, a chęć perfekcyjności i doskonałe planowanie wzbudzają w niejednym szacunek. Dużo wymagają nie tylko od siebie, ale także od innych. Wydają się być silne psychicznie, ponieważ nie uzewnętrzniają swoich emocji. Osoby z tą grupą krwi sprawdzą się w zawodzie ekonomisty, księgowego, informatyka.

Grupa krwi B:

Urodzeni optymiści, energiczni i kreatywni, takie właśnie są osoby posiadające grupę krwi B. Są ciekawi świata, choć czasami potrafią zamknąć się w sobie. Wiedzą do czego chcą dążyć i jest to dla nich najważniejsze. Mają dużo zainteresowań, uwielbiają współzawodniczyć z innymi. Mimo że sprawiają wrażenie odważnych, miłych i entuzjastycznie podchodzących do życia ich prawdziwy charakter może być zupełnie inny. Można powiedzieć, że nie bardzo chcą nawiązywać kontakty z innymi. Osoby z tą grupą krwi powinny się odnaleźć w zawodach dziennikarza, wojskowego czy showmana.

Grupa krwi AB:

Posiadacze tej grupy krwi są na ogół wrażliwi, racjonalni i sentymentalni. Nie lubią samotności, chociaż zdarza się że tylko w niej mogą przemyśleć rzeczy, które bardzo ich nurtują. To lubiane osoby, które jednak inaczej traktują osoby, które znają już pewien czas, a inaczej ludzi nieznajomych. Chcą jednak ze wszystkimi mieć pozytywne relacje przez co są wobec siebie dosyć surowi. Nie lubią improwizowania i sytuacji ekstremalnych, by zacząć zadziałać muszą sobie wszystko przemyśleć. Zawody dla osób z tą grupą krwi to handlowiec, prawnik, pracownik opieki społecznej.

Cała ta mania na punkcie grup krwi nie wzięła się znikąd. Otóż na początku XX wieku grupa japońskich lekarzy napisała raport w którym stwierdzali że osoby z grupą krwi A są przeważnie spokojne i mądrzejsze od innych grup krwi. Osoby z grupą B miały być ich totalnym przeciwieństwem. Badania te nie były jednak w 100% udowodnione. W 1925 pracownik uniwersytetu Furukawa Takeji wysnuł osobną teorię. Według niego to uwarunkowania psychiczne są przyczyną różnych wyników w nauce a nie żadne grupy krwi. Ta teoria wydawała się bardziej prawdopodobna, popierał ją również ówczesny rząd., ale po raz kolejny nie można było jej w pełni uwierzyć poprzez brak dowodów. Jednak prawdziwy szał na punkcie grup krwi rozpętał Masahiko Nomi, a dokładniej jego książka w której opisał różnice pomiędzy ludźmi ich grupami krwi.

Dziś powszechnie uważa się że:

Grupa A jest najbardziej zgodna z typami A i AB.
Grupa B jest najbardziej zgodna z typami B i AB.
Grupa O jest najbardziej zgodna z typami O i AB.
Grupa AB jest najbardziej zgodna z typami AB, B, A i O.

Taka ciekawostka na koniec. W Japonii najwięcej osób ma grupę krwi A, w Stanach Zjednoczonych- 0, a w Polsce również A. Japończycy są bardzo zdziwieni, gdy na ich pytanie o grupę naszej krwi taka osoba odpowiada że nie wie ja tą grupę ma. Dla Japończyka jest to abrdzo dziwne że ktoś może nie znać własnej grupy krwi.;)











Źródła: http://bishojo.forumotion.net/t83-grupy-krwi-w-japonii
           http://manga.elx.pl/articles.php?id=101

Aokigahara- las samobójców

Uwagi:dosyć drastyczne zdjęcia

Rating: 17+

Wchodzisz do lasu. Zostawiasz za sobą tętniące życiem miasto. Wkraczasz coraz głębiej i głębiej. Z początku słyszysz jeszcze śpiew ptaków, udało ci się zobaczyć nawet między drzewami sarnę. Wokół ciebie las staje się coraz ciemniejszy, straszniejszy. Coraz trudniej ci się poruszać po ziemi, po której dawno temu płynęła lawa. Milkną ptaki, nie słyszysz już nic oprócz własnego oddechu, nawet liście się nie kołyszą, jakby wszystko zastygło w bez ruchu. Cisza staję się nie zniesienia. Przez chwilę wahasz się, chcesz zawrócić, ale odwróciwszy się nie widzisz już drogi powrotu. Brniesz dalej. Odrzucasz od siebie chęć powrotu. Masz cel do którego zmierzasz. Niepowodzenia w pracy, rozlatująca się rodzina i fałszywi przyjaciele. To wszystko zmusiło cię do przyjścia tutaj. W końcu to czego szukasz znalazło się. Gałąź wydaje się być odpowiednia. Przerzucasz przez nią linę którą masz ze sobą. Zawiązujesz. Robisz pętlę. Pod upatrzony konar podkładasz znaleziony wcześniej pieniek. Stajesz na nim i wkładasz głowę w pętlę. To ostatnia chwila na wycofanie się decyzji. Nie cofasz się jednak i tak nie znasz drogi powrotu. W swych ostatnich chwilach wspominasz rodzinę i przyjaciół. Tak bardzo cię skrzywdzili, jednak nie masz do nich o to żalu. Już nie. Ostatni moment, ostatni oddech. Przewracający się pieniek i drżące w ostatnich konwulsjach ciało. Koniec. Nie ma już nic.

Las ten owiany jest bardzo mroczną sławą. W latach 1998- 2004 w znaleziono w nim 359 ciał ludzi którzy targnęli się na swoje życie. Nie wiadomo dlaczego to miejsce cieszy się taką sławą. Wzmożoną ilość samobójstw odnotowuje się od wydania książek „Pagoda fal” i „Kuroi Jakai” autorstwa Seichō Matsumoto w 1960 roku. Pierwsza opowiadała ona o duchu kobiety która popełniła samobójstwo właśnie w tym lesie, a druga o kochankach którzy również postanawiają razem zabić się w Aoikigahara. Od roku 1971 las samobójców jest co roku patrolowany przez patrole wolontariuszy. Patrole przeczesują las w poszukiwaniu ciał, zazwyczaj powieszonych na drzewach, niejednokrotnie częściowo zjedzonych przez zwierzęta. Szczególny wzrost samobójców odnotowano od publikacji książki The Complete Manual of Suicide (Kompletny podręcznik samobójstwa) autorstwa Wataru Tsurumi w 1993. Bestseller sprzedany w ponad milionie egzemplarzy opisuje las jako idealne miejsce na zakończenie życia.

Aoikigahara znajduje się na terenie Parku Narodowego Fuji- Hakone- Izu. Nietypowe zagęszczenie drzew sprawia, że wewnątrz lasu panuje bezwietrzna atmosfera i śmiertelna cisza. Klimat jest tu niesamowity, a wręcz nierealny, co powoduje, że sami zaczynamy rozglądać się wokół siebie. Turyści którzy decydują się na zwiedzenie tego lasu często znajdują portfele, resztki ubrań a nawet kości.

Na obrzeżach lasu znajdują się liczne znaki których zadaniem jest zniechęcanie ludzi do odebrania sobie życia i do zachęcenia by skontaktować się z policją. Miejscowa policja stosuje areszt zapobiegawczy wobec osób, których zachowanie wskazuje na zamiar popełnienia samobójstwa. Rocznie w Aoikigahara wiesza się około 100 osób.

Źródła: Wikipedia

Tajwan- kilka faktów o których mogliście nie wiedzieć;P

Tajwan- to państwo leżące na wyspie o tej samej nazwie (dawniej Formoza) nie uznawane przez większość innych krajów, mimo że jest znaczącym partnerem handlowym. Oficjalna nazwa Tajwanu to Republika Chińska, formalnie jest więc jedną z republik chińskich, ale faktycznie jest państwem niezależnym.

Oficjalną stolicą jest Nankin, ale faktyczną jest Tajpej. Większość mieszkańców Tajwanu są Chińczycy, 2% stanowią Aborygeni tajwańscy. Jednostką monetarną jest nowy dolar tajwański.

Mimo, że kraj nie jest duży i kontrolowany przez Chiny to mieszanina kultur wschodnich i zachodnich daje o sobie znać.

W Tajwanie jak i w innych azjatyckich państwach panują zasady, które mogą się ludziom zachodu wydawać cokolwiek dziwne.

• Jeżeli dostaniemy od jakiejś osoby prezent, nie powinniśmy otwierać go przy tej osobie.
• Niezręcznym prezentem w Tajwanie jest zegar. Wymowa „dawać komuś zegar” jest taka sama jak „brać udział w pogrzebie”, a więc jest złym omenem. Zegarki na rękę tej regule nie podlegają.
• Nigdy nie powinniśmy pisać notatek czerwonym długopisem czy markerem. To kolory zarezerwowane do pisania protestów i poprawiania egzaminów pisemnych.
• Nie dajemy w prezencie chusteczek do nosa ( i nie mówię tu o tych jednorazowych tylko o tych ozdobnych, wielokrotnego użytku). Panuje zwyczaj, że takie chusteczki służą przede wszystkim do ocierania łez, a więc jeżeli podarujemy komuś taką możemy na taką osobę sprowadzić nieszczęście i spowodować jej płacz.
• Przy wymienianiu się wizytówkami nie należy jej wkładać do tylnej kieszeni spodni. Taki gest oznacza symbolicznie, że mamy zamiar "na nich usiąść"!. Nie wkładamy jej również do portfela wtedy, gdy i portfel mamy zamiar włożyć do tylnej kieszeni. Jeżeli jednak portfel wkładamy do przedniej kieszeni to nie ma obawy i bezpiecznie możemy do niego włożyć darowaną nam wizytówkę.
• Jeżeli chcemy kogoś do siebie przywołać pod żadnym pozorem nie kiwajmy na niego palcem. Przywołaj go pomachaniem ręką z palcami skierowanymi w dół, jak gdyby zmiatając coś w swoim kierunku. Tego samego gestu używamy w celu przywołania taksówki.
• Jeżeli podczas rozmowy z inną osobą spotka nas deszcz i ta osoba nie ma parasola, nietaktownym jest pożyczać tej osobie parasol (weźmy taką sytuację: jesteście na pierwszej randce z chłopakiem/ dziewczyną i zaczyna nagle padać deszcz, a wy przy sobie akurat dwa parasole. Nie pożyczacie jej/ jemu jednego z nich tylko odprowadzacie tą osobę pod jednym parasolem do domu, czy do taksówki.) A spytacie się może dlaczego? Otóż po chińsku „parasol” oznacza ni mi niej ni więcej jak „zerwać ze sobą”, więc pożyczając parasol zerwalibyście swoją znajomość. Tak więc bezpiecznej i milej będzie jak odprowadzicie swoją sympatię.
• Nie zostawiajmy pałeczek wystających z pozostałości ryżu na dnie naszej miseczki. Tak robią tylko osoby, które chcą złożyć ofiary z jedzenia na ołtarzykach w intencji swoich zmarłych przodków. Jeśli postąpilibyśmy w taki sposób w restauracji oznaczałoby to że nakładamy straszną klątwę na właściciela tej knajpy.
• Jeżeli zmierzając dokądś całą szerokość drogi zajmie nam orszak ślubny bądź żałobny, to nie przechodźmy przez takie zbiorowisko.
• Jeśli przez pomyłkę podarujesz komuś nieodpowiedni prezent, można uniknąć omenu przez to, że obdarowana przez ciebie osoba zapłaci ci za niego symboliczną drobną monetą, co zmieni podarunek w zakup.   

15- nasta rocznica śmierci hide

Hideto hide Matsumoto

Hide był gitarzystą jednego z najpopularniejszych japońskich zespołów, X Japan. Był bardzo utalentowanym człowiekiem, jednak mimo całkiem sporego talentu i ogromnych chęci, życie nie pozbawiło go również problemów. Zmarł bardzo przedwcześnie bo wieku zaledwie 33 lat. Co to za wiek?. Mógł jeszcze wiele osiągnąć i spróbować swoich sił w najróżniejszych projektach.

2 mają przypada piętnasta rocznica śmierci hide.

Hideto Matsumoto urodził się 13 grudnia 1964 r w Yokosuce w prefekturze Kanagawa. Jako dziecko miał problemy z nadwagą i raz doświadczył z tego powodu nieprzyjemnych sytuacji czy docinków ze strony kolegów. Postanowił jednak że schudnie i udało mu się tego dokonać. Doszedł również do wniosku że nieprzychylne opinie innych osób nie są w stanie zachwiać jego systemem wartości.

Jego rodzice próbowali znaleźć mu jakieś hobby. Wysłali go nawet do Ameryki, by tam spróbował nowych rzeczy i poszerzył swoje horyzonty. Hide nigdy nie wspominał swojego dzieciństwa za dobrze.

Pierwszy kontakt z muzyką hide przeżył w drugiej klasie liceum, gdy jego kolega pokazał mu album zespołu KISS. Jego babcia kupiła mu nawet używaną gitarę- Gibson Les Paul Deluxe. Od tej pory kumple nadali hide ksywkę „Gibson”. W jedenastej klasie Hideto postanowił założyć swój pierwszy zespół- Saber Tiger. Hide był perfekcjonistą i tego samego wymagał od innych w związku z czym członkowie zespołu Saver Tiger ( hide zmienił w międzyczasie jego nazwę) często się zmieniali, nikt nie zagrzał w nim miejsca na dłużej. Saver Tiger przeszedł do historii 28 stycznia 1987 r dając ostatni koncert w Meguro Rokumeikan.

Jeszcze podczas działalności tego zespołu, hide uczył się zawodu fryzjera. Przed strzyżeniem włosów do końca życie wyratował go Yoshiki, który zadzwonił do hide z propozycją przyłączenia się do jego grupy, czyli X. Hideto zgodził się na tą dołączyć do zespołu i wraz z Toshim, Pata, Taijim i Yoshikim stworzył X a później X Japan. Na scenie był zwariowanym i wesołym człowiekiem, jego szalone wybryki podczas występów sprawiły, że stał się ulubieńcem publiczności.

W 1993 r hide rozpoczął również działalność solową. Wydał 2 single- „Eyes Love You” oraz „50% & 50%”, a także wydał album- „Hide Your Face”, który zajął pierwsze miejsce na liście Oricon (znalezienie się w pierwszej 10 na tej liście oznacza już mega sukces, a co dopiero pierwsze miejsce). W kolejnych latach wydał jeszcze dwa albumy. Otworzył własną wytwórnię LEMONed.

W czasie jego pobytu w Ameryce rozpoczął projekt Zilch, razem z amerykańskimi muzykami.

Założył również zespół Spread Breaver. Na początku grupa ta miała tylko wspierać muzyka w jego solowym projekcie, ale w 1997 r stała się jego oficjalnym zespołem. Styl tego zespołu bardzo kolorowy i radosny, jakby muzycy chcieli zarazić wszystkich szczęściem. W styczniu 1998 roku kapela wypuściła na rynek swój pierwszy singel „The Rocked Dive”, był to pierwszy i zarazem ostatni kawałek jaki wypuścili za życia hide. Na kilka dni przed premierą drugiego singla „Pink Spider” światem wstrząsnęła wiadomość że hide nie żyje.

W nocy z 1 na 2 mają brat hide i ich przyjaciółka przyprowadzili pijanego muzyka do jego posiadłości Minami- Azabu ( Arka Noego) w Tûkyû. Około 6.30 hide z pomocą przyjaciółki położył się spać. Około 7.30 kobieta wróciła by sprawdzić czy z hide wszystko w porządku. Znalazła go w łazience. Hide powiesił się na klamce drzwi łazienkowych. Miał zadzierzgnięty wokół szyi ręcznik. Mimo szybko wezwanej pomocy słynny muzyk zmarł w karetce o 8.52.

Według policji , która prowadziła śledztwo w tej sprawie nie znaleziono żadnych śladów włamania czy pomocy osób trzecich. Uznano wobec tego że hide popełnił samobójstwo. Później rodzina zmarłego wymusiła zmianę statusu na „wypadek”.

Teorii na temat śmierci istnieje wiele. Jedną są bardziej prawdopodobne, inne mniej. Niektórzy mówią że było to samobójstwo, ale przy hide nie znaleziono żadnego listu pożegnalnego czy czegoś w tym rodzaju, inni że było to zabójstwo upozorowane na samobójstwo przez yakuzę, pojawiła się też wersja mówiąca o tym że na drugi dzień hide miał podczas koncertu odegrać scenę samobójstwa i chciał ją przećwiczyć, ale przez to ze był pijany doszło do tragedii. Niektórzy dopatrują się podtekstów samobójczych w wydanej kilka dni po śmierci muzyka piosence „Pink Spider”. Prawdy chyba nigdy się nie dowiemy, jednak najbardziej prawdopodobnym wydaje się być fakt że po prostu nie wiedział co robi z powodu nadmiaru alkoholu we krwi. Wiadomo nie od dziś, że hide miał wprost słabość do alkoholu. Sam zresztą przyznał, że od czasu jak wzrosła jego popularność nie może już sam chodzić do sklepów monopolowych. Gdy się upił często nie panował nad sobą, a drugi dzień nie pamiętał co robił. W zespole znalazł sobie kompana do kieliszka jakim był Pata. Toshi nie raz żartował że Pata kiedyś zapija się na śmierć... Członkowie zespołu Spread Breaver lepsi nie byli.

Jego pogrzeb odbył się 7 mają. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło 50 tys. fanów. Niektórzy z żalu za idolem próbowali popełnić samobójstwo. Dwie osoby zginęły tak jak on, dwie zginęły w wypadku samochodowym w drodze na jego pogrzeb, jedna dziewczyna skoczyła z mostu, ale udało się ją odratować. Śmierć hide była przede wszystkim wielkim ciosem dla jego rodziny i przyjaciół z zespołu. Podczas jego pogrzebu Yoshiki zagrał na fortepianie utwór „Forever Love” (ulubioną balladę hide).

Zespół Spread Breaver udał się w trasę koncertową bez swojego wokalisty i lidera. Wszystkie występy odbyły przy komplecie publiczności.

W 2000 roku młodszy brat hide- Hiroshi Matsumoto ogłosił powstanie „hide Museum” w rodzinnym mieście hide. Fani przyjęli pomysł z wielka radością, ale później muzeum spotkało się z wielką falą krytyki. Fani zarzucali zbyt wielką komercyjność przedsięwzięcia. W 2005 muzeum zostało zamknięte.

W 2008 roku z okazji 10-tej rocznicy śmierci zorganizowano koncert na cześć hide- „hide memorial summit 2008”. Wydarzenie odbyło się w dniach 3-4 mają. Na scenie wystąpiły zespoły: hide with Spread Breaver, T.M.Revolution, RIZE, DJ Ozma, Maximum The Hormone, hudry gudry, Phantasmagoria, Versailles, MarBell, DaizyStripper, X Japan, Luna Sea, DIR EN GREY, MUCC, D'espairsRay, The Underneath, Oblivion Dust oraz heidi.

Pink Spider

Źródła: http://nipponsanctuary.ovh.org/HIDE%20biography.html

           własne

DIR EN GREY

DIR EN GREY to pierwszy zespół dzięki któremu zaczęłam słuchać j rocka. Było to już ładnych parę lat temu, ale dzisiaj mam do nich ogromny sentyment i nadal jest to mój ulubiony zespół. Pierwszą piosenką Diru z jaką miałam styczność było Obscure i nie powiem, gdy pierwszy raz oglądałam teledysk do tej piosenki to miałam pewnie takie wtf wymalowane na twarzy. DEG cały czas mnie zadziwia i emocjonuje. Ich piosenki są tak różnorodne, co z tego że poruszają negatywną stronę człowieka.

DIR EN GREY  to zespół założony w lutym 1997 roku, przez chwilę działający pod szyldem DEATHMASK. Nazwę zespołu można tłumaczyć, ale tylko w kanji i znaczy ona popielato- szara moneta, inne tłumaczenia są błędne gdyż każde słowo uzyte w nazwie zespołu jest wzięte z innego języka( niemieckiego, francuskiego i angielskiego). Pierwotnie działał jako La;Sadies z Kyo na wokalu, Kaoru i Die jako gitarzystami, Kisakim który grał na basie i był liderem oraz Shinyą- perkusistą. Kisaki zdecydował się opuścić zespół, konkretnych przyczyn opuszczenia zespołu nigdy nie podano, mówi się że powodem mogło być odbicie Kyo dziewczyny, inna wizja muzyczna, chęć pozostania zespołem indies. Wersji jest dużo i trudno stwierdzić jak było naprawdę. Kyo w wywiadach niechętnie wypowiada się na tematy związane z Kisakim i jeśli już komuś uda się go do tego przekonać to mówi „ o tym co grał na basie”. La; Sadies rozpadło się jak mówili w wywiadach to nie tak, że zmienili tylko osobę która grała na basie. Oni się rozpadli, powrócili jako zupełnie inny zespół, a przed tym prowadzili ze sobą wiele rozmów.

Jako DIR EN GREY pojawili się 2 lutego 1997 roku, zespól założyli w Osace. Pierwszym wydawnictwem Diru była „Missa”- mini album z 1997. Z płyty tej pochodzą m.in. „ Garden” i „Cage”. Dzięki piosenkom Jelaous i I'll udało się im dostać do pierwszej dziesiątki listy Oricon. Dzięki temu zauważył ich Yoshiki z X Japan, który wydał ich następne pięć singli. Również dzięki jego pomocy zespół wydał swój pierwszy pełny album- „Gauze”. Album ten osiągnął wielki sukces i Diru przeszli na major.

Ich drogi z Yoshikim rozeszły się w 2000 roku. Po tym wydali kolejny album- „Macabre”

Tematyka tej płyty poruszała różne obsesje seksualne, mroczne strony społeczeństwa, miłości i media.

Na początku 2002 roku do sprzedaży trafił trzeci już album grupy, czyli „Kisou”. Płyta utrzymana była w podobnym klimacie do poprzedniczki, aczkolwiek zawierała wyraźne wpływy artystów zachodnich. Z okazji jej premiery, zespół odbył swoją pierwszą trasę poza granicami Japonii. Wystąpili w Korei Południowej, Chinach oraz na Tajwanie. Występy te spotkały się z tak szaloną reakcją fanów, że w Szanghaju władze lokalne usiłowały odwołać drugi koncert.

Po pół roku od wydania trzeciej płyty do sprzedaży trafił mini album- „six UGLY”. Kontrowersyjne teksty piosenek i wyraźny zachodni styl spotkał się z krytyką fanów i spowodował wielkie zamieszanie.

W 2003 roku ukazał się album „Vulgar”, część fanów odwróciła się od zespołu twierdząc, że stracił on swój unikalny styl.

W 2005 roku została wydana płyta „Withering to Death”. To pierwsze wydawnictwo które osiągnęło spory sukces poza Azją. Płyta zajęła 31 miejsce w Finlandii. DIR EN GREY ogłosiło pierwsze koncerty w Europie- w Berlinie i W Paryżu. Dowodem jej popularności na naszym kontynencie może być fakt, iż bilety na oba występy rozeszły się bez specjalnej promocji. Niedługo potem Diru zawitali do Niemczech na dwa festiwale: Rock am Ring oraz Rock im Park.

W 2006 roku zespól wyruszył na podbój Ameryki. Zagrali w Austin, Nowym Yorku i Los Angeles. Po kolejnych występach w Niemczech w maju i czerwcu, wokalista Kyo nabawił się zapalenia strun głosowych i trafił do szpitala. W związku z chorobą wokalisty dwa z japońskich koncertów musiały zostać odwołane. Kyo szybko powrócił do zdrowia i razem z zespołem mógł wziąć udział w organizowanej przez KoЯn amerykańskiej trasie Family Values Tour. Po powrocie do Japonii wzięli udział w festiwalu Loud of Park.

W 2007 roku DIR EN GREY udali się w solową trasę po Ameryce, zbiegającą się z premierą i kolejnego albumu „The Marrow of a Bone”. Wystąpili również jako support grupy Deftones. Podczas trwania trasy po Ameryce ogłoszono, że odbędzie się trasa po Europie. W czasie europejskiej trasy Diru odwiedzili również Polskę. Wystąpili w Katowicach podczas Metal Hammer Festival. Po zakończeniu tras wrócili do Japonii, gdzie rozpoczęli trasę promującą singel” Dozig Green”.

Zespół szybko powrócił po raz kolejny do Europy w ramach TOUR07 DOZING GREEN!.

Pod koniec listopada Diru otwierali dwa koncerty Linkin Park w Saitama Super Arena. W 2007 zespół obchodził 10- lecie swojego istnienia. W związku z tym wydali dwie składanki ze swoimi przebojami.

W 2008 roku DIR EN GREY zostali nominowani do nagrody Golden Gods w kategorii najlepszy zespół międzynarodowy przez magazyn Metal Hammer. Wyruszyli w trasę po Japonii, w ramach której 4 mają pojawili się również na „ hide memeorial summit” festiwalowi poświęconemu hide- gitarzyście X Japan. Zgrali wtedy obok takich zespołów jak wspomniany wcześniej X Japan, Luna Sea czy D'espairsRay.

W sierpniu wydali swój już siódmy album, „Uroboros”. Odbyli trasę koncertową po USA i Kanadzie, a Uroboros w liście przebojów Billboards zajął 114 miejsce, to największe osiągnięcie na oficjalnych listach amerykańskich.

W 2009 DIR EN GREY rozpoczęli trasę po Anglii i Irlandii, pojawili się także na festiwalach m.in. Download Festival czy Rock am Ring, dali dziewięć koncertów w ramach trasy TOUR09 FEAST OF V SENSES, która rozpoczęła się w maju w Japonii. W tym samym roku zespół po raz kolejny odwiedził Polskę, zagrał w warszawskim klubie Stodoła. Jesienią zespól po raz kolejny powrócił do Stanów Zjednoczonych na trasę koncertową, obejmującą jedenaście występów. Wydali również singel „Hageshi sato, kono mune no naka de karamitsui ta shakunetsu no yam” który został później wykorzystany jako soundtrack do filmu „Piła 7”

Latem 2010 roku grupa wyruszyła w trasę po Japonii, oraz na festiwalach- „Pentaport Rock Fewstival” w Korei Południowej i „Sonisphere” występując obok tak znanych zespołów jak Iron Meiden czy Slayer. Również w 2010 roku DIR EN GREY udali się po raz pierwszy zagrać koncerty w Rosji. Na przełomie sierpnia i września odbyli wspólną trasę po Ameryce Północnej razem z zespołem Apocalyptica. Kyo nawet zaśpiewał gościnnie podczas występu tej grupy.

W styczniu 2011 roku ukazał się nowy singel grupy, „ Lotus”. W maju odbyła się trasa przeznaczona tylko dla członków oficjalnego fanclubu- A knot. Miesiąc później zespół wydał kolejny singel- „Different Sense” W sierpniu ukazał się album- „Dum Spiro Spero”.

Wydano go również poza granicami Japonii. W sierpniu DIR EN GREY wystąpili na niemieckim festiwalu Wacken Open Air, a po nim ruszyli w dalszą trasę występując m.in. w krakowskim klubie Studio. Już po powrocie do Japonii, grupa dała szczególny koncert. Nosił on tytuł Ratio ducat, non fortuna -Zombie-, a członkowie wystąpili na nich w takiej samej charakteryzacji jak na teledysku do singla Different sense. Występ ten rozpoczął trasę Age Qoud Agis. Po zakończeniu jej zespół wyjechał w kolejną trasę koncertową, tym razem do obu Ameryk.

W styczniu 2012 roku fani zespołu przeżyli szok jakim była informacja o złym stanie zdrowia Kyo. Wokalista DIR EN GREY musiał poddać się operacji i długotrwałej rehabilitacji w związku z czym zmuszony był zaprzestać jakiejkolwiek działalności scenicznej na czas nieokreślony. Z tego powodu odwołano trasę po Ameryce oraz występy przewidziane na kwiecień i maj. Kyo na szczęście szybko doszedł do siebie i już w październiku zespół znów zaczął dawać koncerty, a 19 grudnia wydał nowy singel „Rinkaku”.

W kwietniu 2013 roku grupa wydała mini album „The Unraveling”. W czerwcu odbędzie się trasa europejska, której początkiem będzie austriacki festiwal Nova Rock.

Skład zespołu:

Kyo

Funkcja w zespole: wokalista/ autor tekstów

Prawdziwe imię i nazwisko: Tooru Niimura/ Nishimura*

Wiek: 37 lat

Data urodzenia: 16.02.1976 r

Miejsce urodzenia: Kyoto

Wzrost: ok. 160 cm

Waga: OK.45 kg

Grupa krwi: B

Znak zodiaku: Wodnik

Alkohol: nie pije

Papierosy: nie pali, kiedyś Philip Morris One

Perfumy: VERU search Anna Sui , VERU search blue jeans

Stan Cywilny: -

Ulubiony kolor: czarny, biały

Ciekawostki:

• Uwielbia kłamać w wywiadach (chociaż znając Kyo to również to może być kłamstwem xd)
• Szanuje tylko swoją rodzinę i przyjaciół z kapeli
• Jest podobno strasznie wredny
• Nie cierpi gdy fanki mówią że jest słodki
• Ma rodzeństwo ( tylko nie wiadomo ile i kogo, bo w każdym wywiadzie mówi co innego)
• Jest najbardziej odmienny ze wszystkich członków DIR EN GREY
• Potrafi zasnąć wszędzie i w każdej sytuacji ( na niektórych wywiadach widać przysypiającego Kyo xd)
• Na pytanie od czego jest w zespole odpowiedział, że od spania i pisania tekstów piosenek
• Chce tylko śpiewać, bo nic innego nie umie
• Jeśli jest to prawdą to skończył jedynie gimnazjum/ szkołę średnią ( podczas końcowego egzaminu oddał pustą kartkę)
• Miał spięcia z ojcem ( podobno kiedyś się z nim tak pokłócił, że jego ojciec kazał mu zdjąć ubrania bo kupił je dla niego i Kyo stał kilka godzin nago, na mrozie i czekał aż rodzice przyjdą i go przeproszą)
• Jego ulubionym muzykiem jest Kiyoharu
• Na początku DIR EN GREY mieszkał z Toshiyą
• Nienawidzi kłamstw, oszustw, powierzchownej przyjaźni (dop. aut. Ja też)
• Miał/ ma 2 myszoskoczki: Puchi i Buchi
• Jego ulubiony film to „Old Boy”
• Kumple z zespołu mówią Warumono ( zła rzecz)
• Twierdzi że nigdy nie napisze piosenki ze szczęśliwym zakończeniem, jeżeli takową napiszę będzie to dla niego znaczyło, że nadszedł jedo artystyczny koniec i pora kończyć kariarę
• Był technicznym Kuroyume
• Gdy Shinya po raz pierwszy zobaczył Kyo na koncercie swojego zespołu, był zdziwiony że akie dzieciaki zostały wpuszczone ( Kyo jest starszy od Shniyi)
• Lubi dziewczyny w kimonach, chociaż boi się kobiet
• Słabo słyszy na lewe ucho
• Kiedyś przerwał koncert aby pokrzyczeć na fanki które krzyczały do niego że jest kawaii ( słodki, uroczy)
• Podobno nie lubi swojego prawdziwego imienia i miał je urzędowo zmienić na Kyo
• Umie pływać i podobno dobrze mu to wychodzi
• Napisał dwa tomiki wierszy
• Zaprojektował kolekcje ubrań ( krawatów chyba też)
• Jest uczulony na pyłki kwiatów
• Ponoć zaczął dziwaczeć odkąd dostał od kumpla gaśnicą przez łeb

Kaoru

Funkcja w zespole: gitarzysta, lider

Prawdziwe imię i nazwisko: Kaoru Niikura*

Wiek: 39 lat

Data urodzenia: 17.02.1974 r

Miejsce urodzenia: Hyogo

Wzrost : ok.170 cm

Waga: 52 kg

Grupa krwi: A

Znak zodiaku: Wodnik

Alkohol: sake

Papierosy: Mild seven light ( nie iwm czy czasem też nie rzucił palenia)

Perfumy: Egoist Platinum i CK One

Stan cywilny: -

Ulubiony kolor: czarny i purpurowy

Ciekawostki:

• Mimo że to Kyo założył DIR EN GREY to Kaoru jest w nim liderem
• Świetnie rysuje, ale nie lubi się tym chwalić
• Ceni listy od fanów
• Jest najstarszy w zespole
• Jego idolem jest hide ( gitarzysta X Japan), ma jego autograf
• Jego ulubione anime to Gundam ( anime o robotach jeśli się nie mylę)
• kolekcjonuje figurki Gundam
• Podczas jakiego wywiadu powiedział do Kyo że odda mu wszystkie pożyczone od niego płyty, te o których nawet nie wie że były pożyczone też
• Nienawidzi śpiewać, karaoke to dla niego męka
• Mimo że ma wadę wzroku rzadko nosi okulary ( jest krótkowidzem)
• W młodości lubił grać w piłkę nożną
• Boi się kolejek górskich i horrorów
• Nie lubi swoich czarnych włosów i w tajemnicy przed rodzicami zaczął je stopniowo rozjaśniać, gdy rodzice w końcu zauważyli różnicę w wyglądzie syna i zapytali go o to, Kaoru odpowiedział że to przez chlor na basenie, a najciekawsze jest to że Kaoru pływać nie potrafi
• Uwielbia dostawać od fanów bieliznę, bo jak mówi, on sam nie ma czasu by ją kupić
• Na początku Diru wszyscy się go bali ( nawet Kyo)
• Uwielbia sobie stroić żarty z Shinyi
• Jego ulubione jedzenie to: Curry, sałatka ziemniaczana, Hamburgery, czekolada, Sushi, podwójny cheeseburger, chińskie żarcie, Ramen, Okonomiyaki, Takoyaki, Gyudon, Gyudon Curry, Gyudon Kimechi
• Nie lubi krewetek, brzydzi się ich po prostu
• Lubi swoje jabłko Adama, ponieważ uważa że to oznaka męskości, nie lubi za to swoich dłoni, bo uważa że są małe i trudno się takimi gra na gitarze
• Kolekcjonuje czapki i kapelusze
• By zasnąć potrzebuje całkowitych ciemności
• Bywa sprośny i dziecinny
• Zanim zajął się muzyką pracował jako projektant sal koncertowych i ochroniarz

Die

Funkcja w zespole: gitarzysta, chórki

Prawdziwe imię i nazwisko: Daisuke/ Masaru Andou*

Wiek: 39 lat

Data urodzenia: 20.12.1974 r

Miejsce urodzenia: Mie

Wzrost: 178 cm

Waga: 52 kg

Grupa krwi: B

Znak zodiaku: Strzelec

Alkohol:piwo

Papierosy: Salem light ( o ile jeszcze pali)

Perfumy: ESCAPE.FENDI's, FANTASIA (czerwone), Burberry Mens

Stan cywilny:-

Ulubiony kolor: czerwony

Ciekawostki:

• Kiedyś w jego apartamencie wybuchł pożar i Die próbował go ugasić gaśnicą. Nie wyszło mu zbyt dobrze, bo później w wywiadach mówił że cała zmywarka była czarna od sadzy
• Miał przygodę z odchudzaniem
• Na swoim pierwszym występie potknął się i przewrócił
• Miał wypadek samochodowy w którym o mało co nie zginął ( prowadził wtedy zespołowego busa i zasnął za kierownicą, obudził go dopiero krzyk Kaoru albo Kyo)
• Umie angielski najlepiej z całego zespołu
• Jest gadatliwy i chętny do popijaw
• Gra wszystkie akustyczne piosenki
• Gdy po raz pierwszy spotkał się Shinyą wziął go za dziewczynę i chciał się z nim umówić
• Był bardzo nieśmiały w stosunku do dziewczyn, miał podobno duży problem by poprosić którąś o pożyczenie podręcznika na lekcji
• Ma liczne rodzeństwo
• Jest krótkowidzem i nosi szkła kontaktowe
• Uwielbia nabijać się z Shinyi
• Był gospodarzem klasy
• Jest bardzo wyluzowany i potrafi się bawić w każdej sytuacji

Toshiya

Funkcja w zespole: basista, chórki

Prawdziwe imię i nazwisko: Toshimasa Hara*

Wiek: 36 lat

Data urodzenia: 31.03.1977 r

Miejsce urodzenia: Nagano

Wzrost: 181 cm

Waga: 56 kg

Grupa krwi: B

Znak zodiaku: baran

Alkohol: Karua milk, Strawberry milk (O.o)

Papierosy: Visrginia Slims Light Menthol 3mg ( rzucił już chyba)

Perfumy: Eternity for Woman CK, Vivienne Westwood

Stan cywilny:-

Ulubiony kolor: niebieski, czrny, czerwony, biały

Ciekawostki:

• Jest jedynym członkiem zespołu, który wcześniej nie należał do La;Sadies
• Z wykształcenia jest projektantem mody, był modelem
• Jako jedyny nie pochodzi z regionu Kansai, słychać u niego z reguły akcent tokijski, niekiedy akcent z Nagano
• Jego sypialnia jest pomalowana na czerwono, bo wierzy że ten kolor przywołuje energię, a łazienka jest pomalowana na niebiesko
• „Embryo” to pierwszy utwór w którym gra palcami a nie kostką, teraz stosuje to naprzemiennie
• Uwielbia Vivienne Westwood
• Twierdzi, że został porwany przez Diru, ale nie przeszkadza mu bycie taką ofiarą
• Jest bardzo emocjonalny
• Dorastał w towarzystwie dziewczynek
• Nie lubi dostawać rzeczy które szybko się psują
  Lubi rysować i przeciwieństwie do Kaoru wcale się z tym nie kryje, rysuje małe mangi o członkach zespołu
• Na początku Diru mieszkał razem z Kyo
• Udało mu się spowodować powódź w swoim apartamencie
• Jego ulubionym przedmiotem w szkole była plastyka, a znienawidzonym matematyka
• Podczas pierwszego występu DIR EN GREY w Music Station, po zakończeniu piosenki wszyscy członkowie zespołu zeszli ze sceny... wszyscy oprócz Toshiyi. Chłopak nie wiedział gdzie ma pójść i przeszedł tuż przed kamerą jakiemuś gościowi. Nie wiedział o tym. W domu matka prawie go zlinczowała
• Wcześniej pracował jako kucharz w barze sushi i w biurze przyjaciela swojej matki
• Pomaga Die'owi w uprzykrzaniu życia Shinyi
• Swoją dziewczynę zabrał na randkę do kina na film... Gremliny 2

Shinya

Funkcja w zespole: perkusista

Prawdziwe imię i nazwisko: Shinya Terachi*

Wiek: 35 lat

Data urodzenia: 24.02.1978 r

Miejsce urodzenia:

Wzrost:ok.170 cm

Waga: 42 kg

Grupa krwi: B

Znak zodiaku: ryby

Alkohol: jakikolwiek, jakkolwiek, gdziekolwiek

Papierosy: nie pali

Perfumy:

Stan cywilny:-

Ulubiony kolor:

Ciekawostki:

• Najmłodszy w zespole
• Jego idolem jest Yoshiki Hayashi z X Japan
• Najważniejsi są dla niego 1. pies Miyu i rodzice ( w takiej właśnie kolejności) 2. zespół 3. fani
• chciałby wystąpić w reklamie szminki
• Jego ulubioną porą roku jest wiosna
• Dba o zdrowe odżywianie się
• Według kolegów z zespołu byłby on jedyną osobą która przetrwałaby sama w górach
• Kiedyś odmówił wyjścia na scenę, zespół po prostu sparaliżowało, sytuację uratował Kaoru, który obiecał perkusiście nieopublikowane zdjęcia Yoshikiego. Shinya wyleciał na scenę aż się za nim kurzyło
• Podczas jednego z koncertów Die'owi zebrało się na żarty i podstawił nogę przechodzącemu akurat Shinyi. Shinya dosłownie wyleciał na scenę
• Trenował kung-fu
• Był kiedyś bardzo rozmowny i gadatliwy, zmieniło się to w liceum. Czemu? Tego nie wie nikt oprócz samego Shinyi
• Jest krótkowidzem i miał w związku z tym operację
• Jest najodporniejszy z całego zespołu, najmniej choruje
• Lubi samotność
• Gada ze swoim psem
• Nie cierpi gdy ktoś ( Die) nazywa jego psa szczurkiem ( Shinya ma psa rasy chiuaua)
• Stwierdził że poczuję się dorosłym dopiero wtedy gdy zostanie ojcem
• Najbardziej z zespołu przyjaźni się z Kyo

* Imiona i nazwiska nigdy nie zostały potwierdzone przez członków DIR EN GREY. Te przedstawione tutaj  są najbardziej prawdopodobnymi wersjami. Podobno kiedyś w jakaś gazeta zamieściła prawdziwe imiona Diru, ale były one z błędami i Kaoru bardzo się o ten artykuł wściekł.

Linki:

DIR EN GREY Polish Street Team

DIR EN GREY Polish Twitter

DIR EN GREY Official Facebook

DIR EN GREY Official Twitter

Kyo Official Twitter

Kyo Official Site

Kyo Official Channel

DIR EN GREY Ofificial Channel

DIR EN GREY Official Site

Kaoru Twitter

Shinya Twitter

Obscure

The Final

Cage

Lotus

Hageshisa To, Kono Mune...

Mask

The Unraveling

Kasumi

Toshiya and the tank

Kaoru and Die drinking beer

Źródła: JaMe Polska, własne